Vorig jaar nog in september, dit jaar “verschoven” naar april. Rob & Tiny waren uit Australië overgekomen voor een maandje. Met hun dochter Petra en kleindochter Charlotte. En dat was een goede reden om het familieweekend dit jaar in april te vieren. Vorig jaar was al afgesproken, dat Anita, Frans en Patries de organisatie op zich zouden nemen. En dat hebben ze voortreffelijk gedaan. Na een ontvangst bij Patries vertrokken wij naar de Tuinderij in het Westland (Schipluiden, denk ik). Daar kregen wij de hele middag de beschikking over onze eigen ruimte. Ingericht zoals wij gewend zijn: met tafels, stoelen, schilderijen enz. uit de kringloop. En nadat we ons een beetje hadden geïnstalleerd, vertrokken wij inpandig (het regende een beetje, dus inpandig was wel prettig) naar de spelletjesruimte. Spelletjes voor volwassenen: WC-potten-race, 4-op-1-rij als voornaamste spelletjes. Opvallend, hoe fanatiek sommige familieleden kunnen zijn! Maar Ria kreeg uiteindelijk, terecht, de medaille: De Gouden Plee-Borstel!! Hulde! Na een voortreffelijk diner vertrokken wij naar Hotel Saint Vincent in Poeldijk voor het avondprogramma en de nacht. Het programma was voornamelijk een “pub-quiz”, die tot grote hilariteit eindigde zonder winnaar: van de 49 vragen hadden alle groepen er 38 goed. Hulde aan Frans! En na een goede nachtrust en een stevig ontbijt vertrokken wij naar Delft voor een (overdekte-)boottocht door de grachten. Wat is Delft veranderd in de laatste 50 jaar! De zon scheen ook nog uitbundig, dus het was super. Rond 3 uur namen wij van elkaar afscheid om huiswaarts te keren. Hulde nog aan het organisatie-comité. Het was eigenlijk wel verwacht, dat het goed zou gaan, maar het ging zeer goed. De foto van de “broers&zussen+aangetrouwden en Alwine” heb ik als nieuwe website foto geplaatst. Andere foto’s hoop ik na ontvangst alsnog toe te voegen. (Ger, april 2024)
Het was een goed idee om een receptie te houden met 2 families verspreid over heel Nederland Maar waar? Centraal, zodat iedereen van ver moest reizen om aanwezig te zijn? Of ergens, waar de concentratie aan vanMeijgaardens-Verkoijens het grootst is?
Het “House Of the Future” in Rijswijk (van Raymond) werd gekozen, ook omdat dit logistiek het handigst was. Bijgaand een kleine foto-impressie. Met dank nog aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt. Ik zou 2 namen willen noemen, maar dan doe ik iemand anders misschien tekort. (Ger, 13 april 2024)
Een goede traditie. En Nu Rob en Tiny met dochter Petra en kleindochter Charlotte een paar weken over zijn uit Australië, was het een goede gelegenheid om de traditie voort te zetten. Zo kwamen vele nichten bijeen op zondag 7 april j.l. Bijgaand een impressie.
Vorig jaar was het toch wel goed bevallen, toen we in januari bij elkaar waren gekomen om het Nieuwe Jaar een welkom te bereiden. Zo goed en kwaad als het mogelijk was. Niet iedereen kon toen aanwezig zijn bij John & Nel. Nu was het misschien iets eerder afgesproken, waardoor de agenda’s gelijk ingevuld konden worden. MAAR WE WAREN ER ALLEMAAL!! OK, weer een jaartje ouder, maar de wandelstokken ontbraken nog. Alleen gehoorapparaten en brillen waren te zien. Patries had haar huis beschikbaar gesteld, ook omdat zij vrij centraal woont (als je gaat rekenen met de grootste gemene deler). Dat huis is nu toch aan een renovatie bezig, dus een blind paard kan geen schade aanrichten. De Verkoijens dus ook niet. Afgesproken was wel, dat we ons eigen eten en drinken mee zouden nemen (nou ja, zo ongeveer), maar Wim had zijn best weer gedaan. Er was zoveel te eten en te drinken, dat er na afloop bijna niet meer gegeten hoefde te worden! Ook wij hadden ons beperkt tot 1 gang, zelfs geen nagerecht, toen wij na afloop waren neergestreken bij vanderValk in Schiedam. En wij waren de enigen niet, hoorden we later. Kortom: het was geanimeerd, iedereen was er, er werd lekker gepraat en gegeten en gedronken, en we kijken er met een goed gevoel op terug. Bijgaand ook nog een kleine foto-impressie. (Ger, 15 jan 2024)
Klein onder-onsjePeter blijft galant voor damesHapjes van WimIedereen een glaasje champagneMet Champagne en OliebolSpeech van JohnLange speechWe beginnen met oliebollen
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk was iedereen het er over eens: we zouden ons verkoijen-weekend 2023 vieren in Saint Pons de Thomieres, op het “landgoed” van Yvon en Cees. John en Nel, en Els en Ger zijn vooraf een weekje in Vernet la Varenne geweest. Zij rijden vandaag door naar St. Pons de Thomieres. Daar gaat “hun verhaal” verder: Vrijdagmiddag half 6 zijn we in St. Pons. Yvon houdt de weg vrij de berg op: je moet er niet aan denken dat er plots iemand de berg afkomt. Wie gaat er dan achteruit? Ger parkeert de auto boven aan de weg en we gaan naar binnen. We begroeten iedereen. De meesten waren gisteren al hier, maar volgens het programma zouden we “vanaf 5 uur welkom” zijn. Dus we zijn mooi op tijd. Van Loes krijgen we al een glas aangereikt met wijn of bier. Daarna vindt het officiële welkom plaats met alle 17 personen, Bert & Annemiek zijn wegens gezondheidsproblemen niet aanwezig dit weekend. We krijgen een glas “champagne”. Cees maakt van de gelegenheid gebruik om het programma voor dit weekend toe te lichten. Er is iets veranderd: het culturele gedeelte is naar zondag verschoven i.v.m. de mogelijkheden van het restaurant. Om 7 uur zijn we “boven”, want er moet gezongen worden. Eerst wordt contact gezocht met Bert&Annemiek via Facetime. Vorig jaar november waren zij 50 jaar getrouwd en nu heeft Patries een “50-jaars”-lied voor hen gemaakt. Maar we starten met het Verkoijen-lied. Intussen wordt het cadeau in Maarssen overhandigd door Kirsten. Daarna weer een grote verrassing: er is ook een lied voor ons, Els en Ger, vanwege ons 50-jarig huwelijk. We krijgen ook een mooi geschenk: een Podium-cadeau-kaart, waar we zeker gebruik van gaan maken. Intussen hangt de goulash-soep al een aantal uren aan de 3-poot te pruttelen en gaan we aan de maaltijd. Na het eten gaat het praten verder en gaan we om half 11 naar bed, in de bibliotheek.
Zaterdag 16 september In de ochtend regent het. Maar voorlopig laten we eerst het ontbijt goed smaken. Wim is al vroeg opgestaan om de eieren te koken en de tafel te dekken, met hulp uiteraard van anderen, die ook vroeg uit de veren zijn. We ontbijten in de “garage” aan lange tafels. ‘s Middags gaan we wandelen, in 2 groepen. Er is een korte wandeling en een lange. Niet iedereen is even goed ter been. Nel, Els en Wim blijven achter. Wim gaat de BBQ voor vanavond voorbereiden, Els en Nel lezen. De wandelaars verzamelen zich na afloop in een café in het centrum van het dorp. Om 5 uur is iedereen weer terug en wordt het borrelen voortgezet. We BBQ-en met kip, worst, bloedworst en heel veel salades en aardappelen. Als toetje een pannenkoek met ijs, warme kersen en slagroom. Als wijzelf gaan slapen, gaan de anderen, die nog verder willen praten en feesten, naar boven.
Zondag 17 september Als wij opstaan zijn Wim en Yvon al bezig om het ontbijt voor te bereiden. De rest slaapt nog. Het zal wel laat zijn geworden gisteren. Na een lekker ontbijt rijden we om 11 uur met 3 auto’s naar Carcassonne. Yvon neemt in haar bus Nel, Ria en Loes mee naar een parkeerplaats dichter bij de vesting. Cees en Ger parkeren hun auto met de rest van de groep in de stad en lopen ook naar de vesting. Op een terras drinken we koffie en dan gaat ieder zijns weegs, al zijn er ook groepjes. De vesting is heel groot. Beneden de 26 jaar is gratis toegang, maar wij willen wel naar binnen. Dan blijkt het vandaag een “gratis-toegang”-dag te zijn. Valt niet tegen. Via zwaardvechters begeven we ons naar de trans en ronden op ons gemak de hele vesting: trap op, trap af. Het is een lange wandeling, met mooie uitzichten. Als je rustig loopt, is het goed te doen. Bij de uitgang zit een Ierse band te spelen, en daar rusten we uit en wachten op de anderen. Dan gaan we gezamenlijk naar ons terras van deze ochtend voor een ijsje en het toilet. De bedoeling is dat we teruggaan naar St. Pons. Dus wij rijden, ieder afzonderlijk, terug naar het huis van Yvon en Cees. Maar als we daar aankomen, is er (nog) niemand. Iemand belt en krijgt Peter aan de lijn. Ze zitten in het café in St. Pons voor een borrel. Dus stappen we maar weer in de auto en rijden de berg weer af, naar het café. Misverstand. Het blijkt, dat we om 7 uur in het restaurant hebben afgesproken. Nu wordt er eerst geborreld. Zo gaan we tegen 7 uur naar het restaurant. Op de rotonde zien we een leuke plek om een groepsfoto te maken.
Yvon doet dat door haar telefoon strategisch op te stellen en via haar horloge de foto te maken. Nieuwe techniek is overal goed voor. Over de kwaliteit van de foto valt trouwens te twisten. Maar ja, de foto moet wel de hele groep omvatten.
Het eten is heel goed, en de drank ook, zelfs het water. Om 10 uur zijn we dan weer thuis. Maar snel de Tesla aan het net hangen, want morgen vertrekken we weer, en we willen het liefst het laadstation in Beziers mijden. Een vast onderdeel op zo’n weekend is de discussie: Wie organiseert het volgend jaar? En doen we nog een Nieuwjaarsborrel? Daarbij ligt er nog een vraag: Hoe reageren we op de wens van Tineke (en Rob, Petra en Charlotte???). John wordt gevraagd contact op te nemen met Tineke. En Anita, Frans en Patries gaan het weekend in 2024 voorbereiden. Om half 12 liggen we in bed. Morgen vroeg weg.
Noot: dit is mijn verhaal. Door Voormedia is de website “verbeterd”, en nu kan ik er weinig meer mee. Ik weet nog niet hoe ik foto’s moet plaatsen. Als iemand het weet: ik houd mij aanbevolen. Ik had van niemand een verhaaltje ontvangen, dus we doen het maar hiermee. (Ger, 5 oktober 2023)
Mark van Duijn, de zoon van Anita en Tom, heeft mij gevraagd onderstaand bericht op onze website te plaatsen. Ik wil graag aan dit verzoek voldoen.
(Ger, 6 maart 2023)
——————————————————- Ha Ger, Ik hoorde dat je broer weer wat beter gaat, fijn om te horen. We hebben er met 450 man voor gebeden dat mensen met kanker beter zullen worden en dat heeft zo te zien veel goed gedaan! In de bijlage een artikel voor de website, zou je die willen plaatsen, alvast dank! Met hartelijke groet,Mark van Duijn 2023-MvDuijn-voor-website-familie
Ja, in 2020 hebben we als Verkoijen-familie nog de Nieuwjaarsborrel gehouden in januari in Voorburg. Daarna waren er redenen (ik noem ze niet meer. Eigenlijk maar 1 grote reden) om niet meer in grote groepen bij elkaar te mogen komen. En de uitgebreide verkoijen-familie is, wat je noemt, een grote groep.
Gelukkig klaarde de lucht in 2022 langzaam op, en zo ontstond het idee om alsnog een verlate borrel te organiseren. En een goede gelegenheid deed zich ook voor: Raymond Roodbol had zijn bedrijf uitgebreid met het House of Future. In 2020 had hij zich al warm gelopen met Mark en kennelijk was dat wel bevallen. En nu, met Jasmijn, wilde hij zich er wel aan wagen: een grote bijeenkomst in Rijswijk voor alle familieleden en partners/kinderen.
Datum: liefst vlak na de zomervakantie, net wanneer de scholen weer begonnen waren.
Het eerste weekend, 4 september, was al gereserveerd door Rik-Jan en Renske voor de schoonfamilie van Ger. Dus werd de datum al snel bepaald op zondag 11 september.
Als ik goed geteld heb, bestaat de familie (in de uitgebreidste zin van het woord) uit 146 personen. We hoefden natuurlijk niet te verwachten, dat ze allemaal zouden kunnen en/of willen komen, maar afgelopen zondag waren 76 personen (incl.de nieuwgeboren Jaime) aanwezig in het House of Future. En na de openingsborrel werd er goed gebruik gemaakt van het elkaar weer zien, en spreken.
Raymond had met Vincent ook een BBQ geregeld, met dank ook aan onze kok. Ik moet voorzichtig zijn, want als ik namen ga noemen doe ik zeker personen tekort.
Maar 2 namen noem ik zeker wel: Raymond en Jasmijn. Fijn, dat jullie dit hebben willen doen, fijn dat jullie deze geweldige locatie ter beschikking hebben gesteld.
Het was heel fijn om weer een keer met z’n allen bijeen te kunnen zijn.
Ik heb een kleine foto-impressie toegevoegd.
(ger, 12 sep 2022)
Het kon weer. Na de Familiedag in het weekend van 1-3 april kwamen ook de “nichtjes” weer eens bij elkaar om een dag samen door te drongen. Ze waren er op zondag 10 april 2022 bijna allemaal : (vlnr) Renske, Sandra, Ellen, Martine, Esther, Patries, Kirsten, Annelies, Tessa, Diana, Renate, Ilse en Merian. Om verschillende redenen ontbraken Ilonka, Tamara, Petra en Melanie.
Het was inderdaad een tijd geleden, dat we bij elkaar zijn geweest. Misschien heb ik enkele gezichten de verkeerde naam gegeven. Bij voorbaat excuus. (Maar dan hoor ik dat graag om te verbeteren).
(ger)
In april 2019 hadden de “broers en zussen met respectievelijke echtgenotes” dit voor het laatst gevierd. Het Jaarlijkse Familieweekend. In 2020 en 2021 kon deze jaarlijkse festiviteit geen doorgang vinden. Gelukkig is het John-Nel-Bert-Annemiek dit jaar gelukt wederom een weekend vol actie te organiseren. Van 1 t/m 3 april zijn we zoveel als mogelijk weer eens bijeengekomen.
Het was inderdaad een geslaagd weekend. Wegens familie-omstandigheden en/of ziekte was niet de gehele groep compleet. En het weer zat niet helemaal mee, hoewel…
De meesten waren vrijdag-middag/-avond al gekomen. De anderen kwamen alsnog zaterdagochtend.
Het was kil en koud in Amersfoort. Gelukkig kwam de zon door, maar in het centrum van de stad, waar we de rondwandeling hadden, zijn de huizen dicht op elkaar gebouwd. En zodoende is er meer schaduw dan zon. En er stond een venijnig windje. Daarna een tochtje met een “fluister”-boot door de singels. Gelukkig was de temperatuur in de boot beter dan in 2013 (herinnerden sommigen zich). En in de stadsbrouwerij “De 3 Ringen” konden we weer op temperatuur komen.
De avond werd afgesloten, na een voortreffelijke maaltijd van de Keurslager, met muziek-bingo (Ger won!!) en het zingen van lijfliederen. Voor sommigen werd het een lange avond/nacht.
Zondagochtend, na het (verlaatte) ontbijt werd de gebruikelijke vergadering gehouden: Wie volgend jaar, Hoe met de Nieuwjaarsreceptie en Wat met Ma’s potje.
Onderwijl kwam de zon echt door en werd afgesloten met een wandeling naar en bezoek van de bunker in de omgeving en buitenlucht-spelen. Wim heeft Mölkky gewonnen. Had hij ook wel verdiend.
Na de eerste plaatsing zijn er nog meer foto’s binnengekomen. Dat zijn er nu wel erg veel. Binnenkort zal ik er misschien een aantal verwijderen.
Wil je ze goed bekijken, klik dan op de foto: hij vergroot vanzelf.
Wil je een foto hebben, vraag daar dan om bij mij (Ger). Als je download vanaf de website, dan krijg je een “kleine” foto. Beetje korrelig.
Update 31 maart 2022
Het heeft even geduurd. Quarantaine is nu voorbij, komt hopelijk niet terug. Ilse heeft kortgeleden (digitale) gesprekken gevoerd met arts en begeleiding in Nolenshage, waarbij afspraken zijn gemaakt over nader onderzoek.
Voor meer info: Zie de Pagina
Update 22 november 2021
De tijd gaat snel en er verandert weinig. Ook wat Michiel betreft verandert er weinig.
Wel zijn we (vooral Ilse als curator) verder aan het kijken of er elders een betere plaats is. Als er betere plaatsen bestaan.
Naast een verzorgingshuis in Vathorst (nabij Hoevelaken ), is er dus ook een verzorgingshuis in Hoevelaken. Dat wordt nog gebouwd maar eind dit jaar geopend. Van de organisatie Gastenhuis. Ziet er mooi uit.
Voor het vervolg: Zie de Pagina
Update 23 september 2021
Het is al weer even geleden, dat de laatste berichten hier zijn vermeld. Maar de reden is misschien ook: er verandert niet zo veel. Soms denk je, dat het beter gaat. Soms denk je, dat het slechter gaat. Dat Michiel wat “lustelozer” wordt. Wel blij is, als hij bezoek krijgt. Wel wil luisteren. Maar weinig zelf wil inbrengen.
Intussen hebben we ook wat bedenkingen over de plaats, waar hij nu zit. Krijgt hij wel voldoende prikkels om actiever te worden?
Volgende week komt Ilse met 2 mensen van een “tehuis” in haar omgeving naar Den Haag om te zien, of een plaats in Hoevelaken een alternatief is. In dat geval zijn er 2 plekken in die omgeving, waar hij op de wachtlijst kan staan. Hoe lang het dan duurt? Niemand kan het zeggen.
Intussen houden we goede hoop en zijn we blij met alle steun die Michiel en wijzelf kunnen krijgen.
(Ger, 23-09-2021)
Update 21 mei 2021
Het lijkt hetzelfde liedje als vorige keer. Maar er zijn toch goede berichten te melden.
Ilse is druk bezig om te kijken, of er een plek beschikbaar is in de buurt van Amersfoort-Hoevelaken. Binnenkort vindt een gesprek plaats met Michiel (via Zoom) waarbij Els of ik ook aanwezig zal zijn. Intussen maken we er het beste van.
Als we Michiel bezoeken, dan zegt hij dat alles goed gaat. Maar dat is natuurlijk niet zo. En omdat hij zelf weinig initiatief toont, is het nodig dat anderen hem prikkelen en uitdagen. En dat valt niet mee.
Gelukkig begint het wat beter weer te worden, en komen er wat meer mogelijkheden om hem af en toe mee te nemen. En met meer dan 1 persoon te bezoeken.
Michiel en Ilse op de Stadsboerderij.
Bijgaand een foto van Ilse met Michiel op de “Stads-boerderïj”, die gelukkig ook weer open is.
Update 25 maart 2021
Het zal wel hetzelfde aanvoelen als bij iedereen: er gebeurt gewoon niets. De tijd verstrijkt, en we kijken ernaar. Hopelijk krijgen we binnenkort wat meer bewegingsvrijheid. Dat geldt ook voor Michiel. Nadat Nolenshaghe heel lang “1 persoon per dag” toestond, is het nu gelukkig weer zo, dat we met z’n tweeën kunnen gaan. Michiel is nu ook 2x gevaccineerd, dus er komt wat meer ruimte.
Voor het vervolg: Zie de Pagina
Update 2 februari 2021
De tijd lijkt steeds sneller te gaan. Maar door alle omstandigheden lijkt verbetering stil te staan. Gelukkig gaan we vaak op bezoek en krijgt Michiel ook, ondanks de “noodzakelijke maatregelen” nog steeds veel bezoek.
Dikke speculaas met Shirley
Koffie met Martijn
Naar het museum met Frans
Diverse familieleden en kennissen hebben gevraagd hoe het nu met Michiel gaat. Daarom heeft Ilse een stukje geschreven: HAAR verhaal. Misschien kijkt iemand van ons er anders tegenaan, maar let wel: Ilse is ook zijn mentor.
Voor het verhaal van Ilse: Zie de Pagina
Update 3 december 2020
Al weer ruim een maand geleden heb ik “nieuws” gebracht. Nou ja, nieuws? Veel verandering is er (nog) niet, al zijn er kleine plus- en minpuntjes.
Flipperen!
Een van de pluspunten is, dat Michiel beter gaat zien. Als we “mens erger je niet” spelen, dan gaat hij bijtijds met zijn pion de hoek om. Ja, dat is al heel wat. En hij wint vaak ook (met kleine aanwijzingen van Els). Volgens zijn begeleidster wordt Michiel steeds handiger op de flipperkast.
Update 26 oktober 2020
Eind september zijn Els en Ger samen met John en Nel een weekje naar Frankrijk gegaan, naar het huis van een kennis van een kennis.
Het was een leuke week en we hadden (soms ongewild) regelmatig contact met Michiel via Facetime.
Update 21 september 2020
Els en Ger zijn van plan een weekje naar Frankrijk te gaan. Daarom alvast een kort overzicht van de afgelopen 3 weken. En een foto van een gezellige 3-persoons BBQ.
Genieten van een mooie nazomer.
Update 1 september 2020
Het is al weer even geleden, dat ik dit verhaal heb bijgewerkt. Nu is er sinds 25 juli niet zoveel nieuws te vertellen, maar toch. We willen iedereen graag op de hoogte houden. Voor een uitgebreider verslag: Zie de Pagina
Verjaardag vieren op Kijkduin
Update 25 juli 2020
Er is alweer een maand voorbij sinds de laatste berichten op deze site. Het was natuurlijk een rare tijd en dat is het nog steeds. Al is er sinds 1 juli een hoop ten goede veranderd wat betreft bezoek. Toch hopen we maar, dat iedereen zich aan de regels houdt, zodat een nieuwe lock-down kan worden voorkomen.
Voor een uitgebreider verslag: Zie de Pagina
Update 26 juni 2020
De afgelopen 2 weken mochten Els en ik (2 namen opgeven, daar niet van afwijken, dus wij…) maximaal 3 keer per week op bezoek. Een hele vooruitgang. Wel mondkapjes ophouden. We mochten Michiel ook mee naar buiten nemen. Wel 1,5 m afstand houden. Als dat niet ging (bv. bij het oversteken van een drukke straat): mondkapje opdoen. Per 1 juli lijkt alles compleet veranderd. Moeten we nog bekijken. (Zie voor meer info de Pagina)
Update 16 juni 2020
We zijn weer een nieuwe fase ingegaan. Nadat Michiel was verhuisd naar Nolenshage, ging alles weer op slot. Het enige, wat we konden doen, was video-bellen. Ja, dat is ook niet veel.
Op 1 juni veranderde het regime. (Zie voor meer info de Pagina)
Voor degenen, die zijn adres nog niet weten:
Michiel Verkoijen, p/a Saffier/Nolenshage, kamer 6A6
Mgr Nolenslaan 22, 2555XZ, Den Haag
Misschien leuk om een kaartje te sturen?
Update 26 mei 2020
Zijn er nog veranderingen, wijzigingen? Jazeker!
Om kort te gaan: Michiel is verhuisd naar Nolenshage. Dat is eenvrij nieuw ‘onderkomen’en ligt achter de Pastoor van Arskerk, oftewel: tussen de Thorbeckelaan en de Groen van Prinstererlaan. Dus bijna in de achtertuin van Anita en Frans.
Zijn adres is:
Michiel Verkoijen, p/a Saffier/Nolenshage, kamer 6A6
Mgr Nolenslaan 22, 2555XZ, Den Haag
Misschien leuk om een kaartje te sturen?
(Zie voor meer info de Pagina)
Update 8 mei 2020
Hoe gaat het nu met Michiel?
Weinig verandering. NB zit op slot, en we mogen er niet in. Michiel mag er ook niet uit. Misschien mogen we “achter glas” met hem praten, maar daar word je niet vrolijk van. Hij kan nu wel face-timen, dus als iemand hem wil bellen: gerust doen.
De indicatie is veranderd, en we zijn op zoek naar een betere plek. Maar ja, wachtlijsten! (Zie voor meer info de Pagina)
Update 18 maart 2020
Hoe gaat het nu met Michiel?
De wereld is totaal veranderd. En dat geldt dus ook voor Nederland en zeker ook voor Michiel. (Zie voor meer info de Pagina)
Update 3 maart 2020
Michiel is een weekje met Yvon, Cees en Roeland naar Frankrijk gegaan. Naar St.Pons.
Gevlogen met de KLM (de dokter vond het goed), en daarna met een huurauto naar hun huis. We hebben een aantal foto’s gekregen van de wandelingen enz.
Maar ook een filmpje, waar Michiel aan het werk is zie de Pagina).
Update 14 februari 2020
Valentijndag. Tijd om mensen in de schijnwerper te zetten, maar vooral ook om mensen te bedanken. Daarom: iedereen die door woorden of gebaren of doen zich met ons hebben ingespannen om Michiel beter te krijgen: BEDANKT. En: lees verder op de Pagina.
Update 23 januari 2020
En zo zijn we nu in het nieuwe jaar aangekomen. Zoals hieronder beschreven waren het fijne Kerstdagen. Het Oud&Nieuw vierde Michiel bij Roeland&Djura.
5 Januari hebben wij hem opgehaald voor de “Verkoijens-Nieuwjaarsreceptie”, waar hij het heel gezellig vond. Lees verder op de Pagina.
Update 27 december
Er waren niet veel bijzondere gebeurtenissen de afgelopen tijd. Wel te vermelden zijn: Sinterklaas vieren bij een voetbalvriend, Kerstgala met Ria en Wim in NB, Kerstavond bij een andere voetbalvriend, Eerste Kerstdag bij Ger en Els, de verjaardag van Ilse (weekend) in Hoevelaken, het Kerstdiner bij Renske en Rik-Jan in Tiel. En dan zal ik nog best het een en ander vergeten zijn. Ja, er is toch wel veel gebeurd. Lees verder op de Pagina.
Update 26 november
Het video-filmpje, dat wij vandaag van Michiel kregen, deed ons hart een sprongetje maken. Wij hebben het gevoel, dat hij met de week veel beter wordt. Eind deze week hebben wij een gesprek met de arts enz. Wij willen Michiel eigenlijk ergens hebben, waar hij “klaargestoomd” wordt voor de maatschappij. Lees verder op de Pagina.
Update 8 november
We zijn alweer een maandje verder. Het wordt bijna eentonig.Intussen hebben we Michiel zijn kamer wat gemoderniseerd: een bureau geplaatst met stoel, en een fatsoenlijke televisie geïnstalleerd. Hij kijkt graag naar Discovery. Had wel wat voeten in de aarde: niemand schijnt te weten hoe je een TV installeert daar. Maar met hulp van Rik-Jan is het gelukt.
Michiel wil nog steeds naar Rijswijk om “de Tesla op te laden”. Hij weet wel dat hij op 2 plaatsen “thuis” heeft: Rijswijk en NB. En hij heeft een horloge met GPS-tracker, dat hij trouw steeds oplaadt en draagt. Waardoor we regelmatig een telefoontje krijgen: “Persoon heeft de area verlaten”.
Lees verder op de Pagina.
Update 13 oktober
Even snel een leuke foto van ons 18-en, inclusief Michiel. Een dagje naar Madurodam met de kleinkinderen.Lees verder op de Pagina. Update 10 oktober
Precies een maand geleden kwam het vorige bericht. Men moet maar denken: geen bericht is goed bericht. Ja, we klagen niet, maar we zijn ook nog niet gelukkig. Michiel beseft steeds beter dat het nog niet goed gaat.En hij wil weg, naar Rijswijk of Delft.Lees verder op de Pagina. Update 10 september
Het is al weer 3 weken geleden, dat ik een stukje schreef. Tijd om wat nieuws te vertellen. Maar veel nieuws is er ook niet, alleen wel, dat hij gelukkig langzaam vooruit gaat.Lees verder op de Pagina.
w vierde Michiel bij Roeland&Djura.
